تلاش هند برای تبدیل شدن به چهارمین کشوری که بر روی ماه فرود آمده است با از دست دادن تماس سطح نشین ماموریت چاندریان ۲ در مراحل پایانی اقدام برای فرود آمدن در روز ششم سپتامبر، به پایان رسید.

به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه اینترنتی اسپیس نیوز، فرودگر ویکرام دقیقا ساعت ۴ بعد از ظهر روز جمعه به زمان اروپای شرقی - ۴۶ روز پس از پرتاب- شروع به فرود بر سطح ماه کرد؛ این فرودگر یک دشت مرتفع در ۷۰.۹ درجه جنوب خط استوا، در حدود ۵۵۰ کیلومتری قطب جنوب ماه را هدف قرار داده بود.

فیلم ویدیویی زنده از سازمان تحقیقات فضایی هند نشان داد که این فرودگر طبق برنامه از مدار ۳۶ در ۱۱۰ کیلومتری قبلی خود به یک مرحله توقف زیر شش کیلومتری فرود آمد.

اما فیلم‌هایی که فرود این فضاپیما را نشان می‌دادند تنها اندکی قبل از اینکه این کاوشگر به سطح ماه برسد، متوقف شدند. پس از دقایقی سکوت، «کی سیوان» رئیس سازمان تحقیقات فضایی هند اعلام کرد که ارتباطات با ویکرام قطع شده است.

سیوان گفت: فرود ویکرام طبق برنامه بود و عملکرد آن تا ارتفاع ۲.۱ کیلومتری مشاهده شد. اما بعد ارتباط این کاوشگر با زمین قطع شد. اطلاعات بیشتری در دست نیست و سرنوشت این کاوشگر هنوز مشخص نیست. محققان سرگرم تجزیه و تحلیل و داده‌ها هستند.

نخست وزیر هند: برنامه فضایی هند با قدرت از سر گرفته می‌شود

«نارندا مودی» نخست وزیر هند صبح امروز پس از قطع ارتباط ویکرام با اتاق کنترل تلاش کرد تا با ایراد یک سخنرانی به محققان سازمان تحقیقات فضایی هند روحیه بدهد.

وی چند ساعت پس از قطع ارتباط ویکرام با اتاق کنترل خطاب به محققان سازمان تحقیقات فضایی هند در مقر این سازمان گفت که تلاش و فعالیت خود را تقویت کنند و به آن‌ها اطمینان داد که کشور در کنار آنهاست.

مودی ادامه داد: اطمینان داریم که بهترین اتفاقات برای برنامه‌های فضایی هند در راه است، مرزهای جدیدی برای کشف و مکان‌های جدید برای پیمایش وجود دارد. ما به مناسبات و ارتفاعات جدیدتر موفقیت دست خواهیم یافت. من به محققان این کشور اعلام می‌کنم که هند با شما است.

در همین رابطه بخوانید:

مأموریت «چاندریان ۲»؛ دومین تلاش هند برای رسیدن به ماه

نخست وزیر هند زمانی که کاوشگر ویکرام فرود بر سطح ماه را آغاز کرد، در مقر سازمان تحقیقات فضایی هند حضور داشت. بلافاصله پس از اینکه ارتباط ویکرام با اتاق فرمان در زمین از دست رفت،  نخست وزیر هند از محققان خواست که شجاعت داشته باشند و همچنین گفت که دستاورد آن‌ها شاهکار کوچکی نبوده است.

دقایق وحشتناک

سازمان تحقیقات فضایی هند همیشه ۱۵ دقیقه پایانی فرود ویکرام را به دلیل ماهیت بسیار پیچیده مانورهایی که باید انجام دهد «وحشتناک» توصیف کرده است. هند قصد داشت با قرار گرفتن در زمره تنها کشورهایی که موفق به فرود آرام بر سطح ماه شده‌اند به آمریکا، روسیه و چین ملحق شود.

این ماموریت ۱۵۰ میلیون دلاری شامل یک سفر ۴۶ روزه به سطح ماه بود. چاندریان ۲  روز ۲۲ ژوئیه پرتاب شد و پس از آن یک سری مانورهای تغییر مدار انجام داد.

فرودگر ویکرام روز دوشنبه پس از جدا شدن از چاندریان دو شروع به تصویربرداری از سایت مقدماتی میان دهانه‌های Manzinus C و Simpelius N و هدف ثانویه برای آمادگی فرود بر سطح ماه کرد.

«کی سیوان» رئیس سازمان تحقیقات فضایی هند پیش از این رویداد به رسانه‌های این کشور اعلام کرده بود که رویه بسیار پیچیده رویکرد نهایی و فرود خودران ویکرام ۱۵ دقیقه بسیار وحشتناک خواهد بود. عبارت مشابهی توسط ناسا برای توصیف مراحل ورود، نزول و فرود ماموریت‌های مریخ استفاده شده است.

چاندریان۲ پیچیده‌ترین ماموریت سازمان تحقیقات فضایی هند تا به امروز است و به گفته این سازمان فضایی، این مدار گرد صحیح و سالم در مدار گردش خود قرار دارد و به گرفتن تصویر و انتقال اطلاعات با ارزش ادامه می‌دهد. سطح نشین  ویکرام قرار بود در ساعت ۲ صبح روز شنبه (به وقت محلی) در قطب جنوب ماه فرود آید اما این کاوشگر در فاصله دو کیلومتری سطح ماه ارتباط خود را با اتاق کنترل از دست داد. «کی سیوان» رئیس سازمان تحقیقات فضایی هند در بیانیه‌ای گفت که محققان این سازمان سرگرم تجزیه و تحلیل داده‌ها هستند.

ماموریت اکتشاف کره ماه هند که «چاندریان ۲» نام گرفته است، کاملا به صورت داخلی طراحی شده و تجهیزات آن نیز توسط دانشمندان هندی تولید شده‌اند. اگر این ماموریت با موفقیت به پایان می‌رسید، هند به چهارمین کشوری تبدیل می‌شد که روی سطح ماه فرود آمده است. قبلا به‌ جز آمریکا، چین و روسیه هم توانسته بودند کاوشگرهای خود را روی ماه فرود آورند. کاوشگر چاندریان-۲، ۳٫۸ تن وزن دارد و از ۳ بخش اصلی شامل یک مدارگرد، یک فرودگر و یک ماه‌نورد تشکیل می‌شود.

این ماموریت ۴۷ روز پیش آغاز شد. ماهواره هند حدود ۲ هفته به دور زمین چرخید تا بتواند سرعت کافی برای حرکت به سوی ماه را به دست آورد. سفر ماهواره هند از زمین تا کره ماه یک هفته به طول انجامید.

این مأموریت برای هند اهمیت ویژه‌ای داشت. این کشور می‌خواهد به یکی از بازیگران اصلی عرصه فضا بدل شود و تا سال ۲۰۲۲، فضانوردان هندی را به فضا بفرستد. راجیسواری راجاگوپالان، «رئیس بخش سیاست هسته‌ای و فضایی از بنیاد تحقیقاتی آبزرور» در هند می‌گوید که از زمان روی کار آمدن نارندرا مودی، نخست وزیر ملی‌گرای هند، این کشور می‌خواهد نشان دهد که توانایی‌های بالایی دارد و این را می‌خواهد در عمل با ابتکارات علمی و فناورانه خود ثابت کند.

مأموریت چاندریان-۱ هند موفق به کشف مولکول‌های آب روی سطح ماه شد و در بخشی از این مأموریت، یک کاوشگر به‌ صورت کنترل‌ شده‌ در ناحیه‌ی قطب جنوب ماه سقوط کرد. اما اکنون تلاش هند برای فرود نرم روی ماه، چالش فنی بسیار بزرگ‌تری نسبت به سقوط کنترل‌شده است.

هند در سال ۲۰۱۴ به اولین کشور آسیایی بدل شد که به سیاره سرخ رسید. در این سال، کاوشگر «مانگالیان» (Mangalyaan) در اولین تلاش خود توانست به مدار مریخ برسد. مأموریت مدارگرد مریخ هندی‌ها هزینه بسیار پایینی نیز داشت که گفته می‌شود کل هزینه ساخت این مأموریت ۷۴ میلیون دلار بوده است.

هندی‌ها در سال ۲۰۱۷، یک مأموریت شامل ۱۰۴ ماهواره را با بودجه‌ای بسیار کم به مدار زمین فرستادند. نارندرا مودی اوایل سال ۲۰۱۹ نیز اعلام کرد که این کشور موفق شده یکی از ماهواره‌های خود را در آنچه که از آن به‌عنوان «آزمون ضد ماهواره» نام برد، منهدم کند تا به یکی از چهار کشوری در جهان بدل شود که به چنین قابلیتی دست پیدا می‌کند.

دلداری نخست‌وزیر هند به دانشمندان

پس از شکست هندی‌ها در فرود بر روی ماه اکنون "نارندرا مودی" (Narendra Modi) نخست‌وزیر هند به دیدن دانشمندان این پروژه شکست خورده رفت تا آنها را دلداری دهد.

سازمان پژوهش‌های فضایی هند (ISRO) چندی پیش اعلام کرد فرود اولین فضاپیمای این کشور در نزدیکی قطب کشف نشده جنوب ماه نافرجام ماند. فرودگر فضاپیمای "چاندرایان -۲ "(Chandrayaan-۲) موسوم به "ویکرام "(Vikram) ابتدای هفته جاری در فاصله ۲.۱کیلومتری از سطح ماه ارتباط خود با زمین را از دست داد و تماس با کاوشگر چند ثانیه پیش از فرود قطع شد اکنون گرچه فرودگر قمری "ویکرام" پیدا شده است اما این موضوع از ناراحتی دانشمندان هندی کم نمی‌کند چراکه پروژه آنها شکست خورد.

۲۲ ژوئیه ۲۰۱۹ هند فضاپیمای "چاندرایان ۲" خود را سوار بر موشک "GSLV Mk-III" از مرکز فضایی "ساتیش داوان"(SDSC) در ایالت آندرا پرادش به ماه پرتاب کرد. موشکی که در این مأموریت به کار گرفته شد، "GSLV Mk-III" نام داشت که قوی‌ترین تقویت کننده(booster) هند به حساب می‌آید.

پس از مأموریت "چاندرایان -۱ "، "چاندرایان -۲" دومین مأموریت بزرگ قمری هند محسوب می‌شد. اولین فضاپیمای بدون سرنشین هند در سال ۲۰۰۸ میلادی به فضا پرتاب شد و به مدار ماه رسید. این مدارگرد به بررسی وجود مولکول‌های آب روی ماه کمک کرد.

فضاپیمای چاندارایان ۲ حامل یک مدارگرد، سطح‌نشین و ماه‌نورد بود که تقریبا همه آنها در هند طراحی شده بود. ماموریت بدون سرنشین "چاندرایان -۲ " ۱۴۰ میلیون دلار برای هندی‌ها هزینه داشت و با هدف فرود بر ماه و مطالعه و بررسی وجود آب در سطح ماه انجام شد. اگر این ماموریت با موفقیت انجام می‌شد، هند چهارمین کشوری می‌شد که روی ماه یک کاوشگر فرود می‌آورد.

سازمان پژوهش‌های فضایی هند (ISRO) می گوید که قصد دارد داده ها را تجزیه و تحلیل کند تا دریابد چه اشتباهی رخ داده که منجر به شکست این پروژه شده است.

نارندرا مودی نخست وزیر هند با حضور در سازمان پژوهش‌های فضایی هند ، به دانشمندان گفت: زندگی فراز و نشیب دارد، آنچه شما انجام داده‌اید ، دستاورد کوچکی نیست اگر مورخان روزی درباره واقعه امروز بنویسند ، مطمئناً خواهند گفت که چاندرایان در آخرین مرحله از سفر خود هنگامی که به ماه نزدیک شد ارتباط خود با زمین را از دست داد. با افتخار می‌توانم بگویم که این تلاش شما بسیار ارزشمند بود.

مودی هنگام حضور در سازمان پژوهش‌های فضایی هند "کایلاساوادیوو سیوان" (Kailasavadivoo Sivan) رئیس سازمان پژوهش‌های فضایی هند  که بابت این موضوع ناراحت و دل شکسته بود را در آغوش گرفت و دلداری داد.

تاکنون تنها فضاپیماهای ایالات متحده، روسیه و چین موفق به فرود بر روی ماه شده‌اند. البته این نخستین باری نیست که یک فضاپیما نمی‌تواند بر روی ماه فرود آید زیرا اوایل سال جاری ماه‌نورد خصوصی "بریشیت" (Beresheet) متعلق به رژیم صهیونیستی در تلاش خود برای فرود روی سطح کره ماه با شکست مواجه شد و در آن سقوط کرد.

قرار بود "بریشیت" میدان مغناطیسی ماه را اندازه‌گیری کند و از یک مجموعه از پس‌بازتابگر لیزری ساخته شده توسط ناسا متشکل از هشت آینه با گوشه‌های الماسی استفاده کند تا با استفاده از نور موقعیت خود را به مدارگرد شناسایی قمری نشان دهد. این مأموریت از لحاظ هزینه یک دستاورد برای پرواز فضایی ارزان بود، چرا که کل مأموریت هزینه‌ای بالغ بر ۱۰۰ میلیون دلار دربرداشت.

با وجود از بین رفتن بخش فرودی؛ "چاندرایان" همچنان مطالعه ماه را ادامه خواهد داد

ماموریت تحقیقاتی چاندرایان -2 هند با وجود از بین رفتن بخش فرودی موسوم به "ویکرام"، مطالعه ماه را ادامه خواهد داد.

کارشناسان سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) به خبرنگاران گفتند: این مأموریت را نمی‌توان ناموفق خواند، زیرا این مدارگرد تقریباً یک سال در اطراف ماه فعالیت خواهد کرد.

یکی از کارمندان بخش فضایی خاطرنشان کرد: مه‌نورد قرار بود فقط ۱۴ روز در سطح این کره فعالیت داشته باشد؛ در حالی که مدارگرد مدتی طولانی ماه را مورد مطالعه و تصویربرداری قرار می‌دهد، به همین دلیل می‌توان گفت تنها ۵ درصد از مأموریت از دست رفته است و با توجه به میزان فعالیت مدارگرد پراگیان که ۹۵ درصد کار را بر عهده دارد، با موفقیت در مدار ماه همچنان فعالیت خود را ادامه می‌دهد؛ از جمله همانطور که برنامه‌ریزی شده است، قادر به گرفتن عکس از مه‌نورد گمشده و ارسال تصاویر به مرکز هدایت زمینی خواهد بود که این امر به درک آنچه اتفاق افتاده، کمک خواهد کرد.

سازمان تحقیقات فضایی هند می‌خواست برای نخستین بار فرود کاوشگر بر روی یک جسم آسمانی دیگر را تجربه کند و از آن در ساخت و فرستادن کاوشگر به مریخ استفاده کند.

شنبه شب کارشناسان سازمان تحقیقات فضایی هند نتوانستند بخش فرودی سفینه را بر سطح ماه فرود آورند، زیرا ارتباط آن با مرکز هدایت زمین از دست رفت و تماس با کاوشگر چند ثانیه پیش از فرود قطع شد.

بنا به گفته "سیوان کایلاساوادیو"، رئیس سازمان فضایی هند دستگاه در مسیر فرود، به طور عادی کار می‌کرد؛ اما ناگهان هنگامی که در فاصله ۲.۱ کیلومتری از سطح ماه بود، ارتباط با آن از بین رفت.

وی افزود: کارشناسان ایسرو مشغول مطالعه داده‌های سامانه‌های سنجشی هستند تا دلایل احتمالی عدم موفقیت را به دست آورند.

چاندرایان -1 نخستین کاوشگر هند برای پژوهش در ماه در سال ۲۰۰۸ به این کره فرستاده شد که از نوامبر ۲۰۰۸ تا اوت ۲۰۰۹ در مدار آن فعالیت داشت و بعد از آن از کار افتاد.

در حین بهره‌برداری از چاندرایان -1 ، در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۸ یک دستگاه پژوهشی بر روی سطح ماه پرتاب شد که در نقطه فرود امکان تعیین ترکیب، تجزیه و تحلیل خاک این کره از جمله ردیابی آب را ممکن ساخت.

مأموریت چاندرایان -2 باید ماموریتی پیچیده‌تر را به انجام می‌رساند که در آن نه تنها دستگاهی پژوهشی را در مدار ماه قرار می‌داد، بلکه باید یک فرودگر به نام "ویکرام" را نیز در منطقه قطب جنوب ماژول می‌نشاند و در آنجا یک مه‌نورد کوچک به اسم "پراگیان" (به معنای دانش و خرد در زبان سانسکریت) از آن بیرون می‌آمد و تحقیقاتی را در سطح ماه انجام می‌داد.

سازمان تحقیقات فضایی هند قبلا دلیل انتخاب قطب جنوب برای فرود دستگاه را عدم پژوهش‌های دیگر کاوشگران در این منطقه اعلام کرده بود. یکی از اصلی‌ترین وظایف "پراگیان" جستجوی آب بود. علاوه بر این، در منطقه قطب جنوب سازه‌های برجسته‌ای وجود دارد که به گفته دانشمندان می‌توانند در مورد تاریخ زمین‌شناسی ماه اطلاعات زیادی را به ما بدهند.

هند می‌توانست چهارمین کشور جهان باشد که موفق به فرود نرم یک کاوشگر بر روی کره ماه شود. از آغاز عصر تحقیقات فضایی تاکنون فقط شوروی، آمریکا و چین موفق شده‌اند کاوشگرانی را به صورت آرام در ماه فرود آورند.